Ben: al giy iste bu da kiyafetin. Kapi orda istedigin zaman cikarsin yada ben kahvalti yapcam. Benimle beraber karnini doyurur gece olanlari anlatirim ondan sonra seni istedigin yere birakirip karar senin.
Sesimi yukselterek konusmam etkili olmustu sanirim. Didem biraz yumusayip sakinlesmisti. Odada kiyafetini giymis ben de o sirada masaya oturmus cayimi koymus kahvaltiya baslamistim bile. Karsima gecip dikildi
Ben: eee gidiyomusun yoksa kahvaltiya oturuyomusun. Sayet oturacaksan cay orda bardak orda. Cayini al oyle otur
Didem cayini almis karşıma oturmustu.
Didem: kahvalti umrumda degil sadece dun olanlari hatirlamiyorum ve merak ediyorum. O yuzden oturuyorum
Ben: (umursamaz bi tavırla) hıhı tabi anladım.
Didem: cok ac degilim ama omlet cok guzel duruyor.
Ben icimden gülüyordum. Dolabi işaret ederek
Ben: kapagini ac icinde servis tabaklari var, cekmecede de catal bicak var. Normalde servisini hazirlicaktim ama sen durmadan bana bağırdığın icin hazirlamadim.
Didem: ne olmasini bekliyosun sabah yabanci bir yatakta uyaniyorum, kapi kitli, karsimda tanimadigim bi adam, korkmustum haliyle.
Biraz empati yapinca hak verdim kendisine.
Ben: dogru söylüyorsun, haklisin, düşünemedim
omleti ikiye bolup yarisini tabagina koydum. İlk lokmayi agzina atti.
Didem: oha cok guzel olmuş.
Ben: afiyet olsun, begendigine sevindim.
Didem: evet anlat simdi, dun neler oldu.
Olanlari oldugu gibi anlattim kendisine. Hem sasirdi, hem uzuldu hem de mahcup oldu.
Didem: desene gece gece basina bela oldum.
Ben: yok canim ne alakasi var, insan olmanin gereklerini yerine getirdim sadece. Gece gece degil ama sabah sabah bela oldun diyebilirim.
İkimizde guluyorduk.
Didem: sana nasil tesekkur edecegimi bilmiyorum. Hala adini bile bilmiyorum. Sahi senin adin ne?
İsi sakaya vurmak istedim.
Ben: bilmem sen koy adimi ne olsun.
Biraz dusundukten sonra
Didem: buldum! Kiz kaçıran olsun adin.
Ben: bak simdi oldumu bu, sana isim dedim lakap degil. Neyse pes ettim ismim sertan
Didem: beni ilgilendirmez bundan sonra kizkaciran.
Sohbetimiz tahminimden uzun surmustu. Didem sakaci, deli dolu, guler yüzlü bi insandi. Hukuk fakultesi son sinif ogrencisiymis, kismetse avukat olacakmis bende ona zaman zaman didem yerine avukat hanim diyordum.
Ben: avukat hanim eger yanlis anlamazsan sana bişey sormak istiyorum
Didem: sor bakalim
Ben: bu kadar guler yuzlu bi insanin basina ne gelmis olabilirki kendini kaybene kadar icsin.
Basta anlatmak istemesede, tatli israrlarima karsi gelemedi ve anlatmaya başladı.
Didem: benim ailem yoksul, varini yogunu beni okutmak icin bana gonderirler. Kendileri yemez bana yedirirler. Bizim koyde oyle banka falan yok postane var. Onlarda bana postaneden gonderirler nakit olarak alip banka hesabima yatiririm dun öyle olmadi ama parami cantamdan carpmislar. Bankamatigin onune gidince farkettim. 2 aylik yurt paramda icindeydi gecen ay ödeyememistim bu ay ikisini vercektim. Simdi yurttanda atiliyorum. Ailemede bisey soyliyemiyorum. Bi de ustune 3 hafta sonra vizeler baslicak ve ben sokakta kaldim. Simdi soyle bakalim ben icmiyimde kim icsin.
Acikcasi icim acidi kiza. boylesine guzel ve gelecegi parlak bi kizin bu sekilde hayatinin ters gitmesi derinde uzmustu beni. Ona yardim etmenin bi yolunu bulmaliydim.
