oplanın gençler, çalışanımdan nasıl düzenli maaş aldığımı anlatacağım.
Ofiste oturuyorum bir gün, malumunuz tek başıma. Henüz personel alacak kadar yoğun değil işler, kendi yağımızda kavruluyoruz yani.
Bir sürü firmayla görüşmüştüm ama 1-2 tanesi düşünürüz demişti, onlar kocaman firma bana nazaran, benimle mi çalışacaklar deyip ümidimi kesmiştim.
Birden kapı açıldı, içeriye orta boylu kilolu epey yaşlı bir adam ve daha uzunca koruması olduğunu düşündü bir delikanlı girdi.
Telefondaki üslubum, ses tonum, olgunluğum yüzünden gidip görelim demiş patron, gözümüz tutarsa o adama veririz işi.
İş yapma ümidiyle muhafazakar olduğunu her yönüyle belli eden bu patron karşısında tüm hünerlerimi sergilemeye başladım, işi kaptım.
Bir ay iki ay üç ay derken işler tıkır tıkır yürüyor, paramı da tıkır tıkır ödüyorlardı. Bir gün yine geldi bu patron, teftişe gelmiş, parayı bulunca ne yaptığımı kontrol etmeye, bir de gizliden iyilik istemeye.
Bir kız var bizim, öğretmenlik okudu, bir türlü atanamadı, aylak aylak geziyor, tek işi gücü baba parası yemek. Gelsin, yanında çalışsın, iş öğrensin senden.
Parasını kazandığım işi neden öğreteyim amca diyemedim, belli ki bana verdiği parayı çok buluyor, kızına işi öğretmemi istiyor bu yüzden. 6 aya kalmaz benimle çalışmayı bırakır diye düşünüyorum, ne zaman isterse diyorum gelsin başımın üstünde yeri var.
Birkaç gün sonra çalışırken kapı açılıyor, Uğur Bey’in ofisi burası mı diye soran bir genç, sesi o kadar cılız çıkıyor ki, kafamı sallamakta yetiniyorum, başını geriye doğru çevirip sesleniyor sevgilim burasıymış.
Kupa biraz daha aralanıyor, bu kez içeri siyah saten türbanı, siyah renkli ceket ve etek takımı, beyaz parlak kumaşlı bluzu, Siyah topuklu ayakkabısıyla adının Rabia olduğunu öğrendiğim kadın giriyor. Yüzüne takınabileceği en sempatik tavrı takınarak, Sizinle çalışacağım için çok mutluyum, babamdan methinizi çok duydum.
Hemen masasını gösteriyorum, böyle enerjisi olan bir kadının sevgilisi sönük kalıyor gözümde, Rabia da biraz sert davranıyor gibi, hadi sen şimdi git akşam beni alırsın diyor, o bana gülümseyen tavrından eser yok.
Masası benim tam önümde, Rabia masasına oturduğunda sağ profilden görüyorum rahatlıkla, dar eteği kalçalarının yuvarlaklığını daha da belirginleştiriyor, İncecik beli dolgun göğüslerinin öne çıkartıyor, karşıdan bakınca fark edilmeyecek detaylar böyle apaçık ortada, hoşuma gidiyor, birden sertleştiğimi hissediyorum.
Yeniden gülen gözlerle, sesini de incelterek keşke sizin yanınızda çalışabilsem, daha hızlı öğrenirdim diyor, Birden sertleştiğimi fark edebileceği aklıma geliyor, bir ürperti sarıyor vücudumu, çağıracağım Rabiacığım diyorum, bazen yanımda çalışacaksın bazen masanda, Umarım sana da hızla öğretebilirim diyorum bildiklerimi, altımda çok kişi çalıştı bu zamana kadar.
Aslında art niyetim yoktu bunu söylerken, bana bağlı çalışanları kastetmiştim, ama işte altımda çalışan deyince birden gözünde bir parıltı gördüm sanki, sanki ikimiz de aynı anda Rabia’nın altımdayken seviştiğimizi hayal ettik. Hemen çıkmak istedim konudan, Gel sana kahve makinasını göstereyim diyerek ayağa kalktım, tabii tek ayakta olan ben değilim.
Deminden beri vücudunun bütün hatları gözümün önünde olan Rabia‘dan dolayı sertleştiğimi de sonradan hatırladım, Gözü birden pantolonumdaki kabarıkla takıldı, eliyle gülüşünü gizlerken gözleri bu kez şehvetle bakıyordu, artık olan olmuştu, Kahve makinasına giderken o da beni takip etti, basitçe anlattım makinayı ama aklım Rabia’yı tezgaha domaltmakta.
O zaman müsaadenizle ilk kahvenizi içirmek isterim size deyip kahve hazırlamaya başladı, Makinada kahve kalmamış alttan ikinci çekmeceyi gösterdim parmağımla.
Bir kadının dizlerini kırmadan eğilerek bir şey alması erkeklere yapılan büyük bir zülüm bence, daracık eteğin Rabia’nın eğilmesi ile kalçaları zor tutan görüntüsü, çamaşır izinin belli olmaması, ofis içerisinde anlam veremedigim bu seksüel gerginlik ve o pozisyonda kalçalarını seyrederken göz göze gelmemiz…
Part 1 sonu
