Bir süre dergi karıştırarak oturup Özge’nin toplantısının bitmesini bekledim. Yukarı çıkmama izin verildi nihayet ve asansöre binip Özge’nin katının düğmesine bastım.
Asansör kapısı açıldığında korktuğum kadar kötü bir manzarayla karşılaştım. Karım masaların üzerinde dans etmiyordu fakat her detay fazlasıyla rahatsız ediciydi.
Öncelikle ilk ziyaretimde hatırladığım gibi değildi çalışanlar. Resepsiyondaki şişko kız ve sonradan göreceğim mutfaktaki abla dışında çalışan herkes erkekti.
Özgeciğim, bebeğim ofisin bir duvarına dayalı masasında çalışıyordu. Elbette masasının altından o gün hangi iç çamaşırında karar kıldığını herkese sergilemekten çekinmiyordu. Karşısındaki iki masanın birinde büyük ihtimal IT’ci, “nerd” tipli şişman bir çocuk, yanındakinde ise daha operasyonel işlere bakan, kaslı, yakışıklı bir tip vardı.
Arkadaşlarımın bile eline düşen o etek altı çekimi yapanın IT’ci şişko olduğunu ilk bakışta anlamamak için aptal olmak gerekti.
Zaten gün boyu pek bir şey yapmayan karımın bacak arasını izlediklerinden emindim. Bazen aynı katta mutfağın yanındaki tuvalete gidip zevkle boşalıyor olmalıydılar.
“Özkaaan, ne sürpriz! Kusura bakma kocacığım, toplantımız vardı” diye karşıladı beni karım.
Kaslı ve genç olan eleman “Özkan abi merhaba, ben Emre” deyip elini uzattı. Emre 1’70 boylarında, gym’de bastığı ağırlıklarla enine gelişmiş, eğer aleti de kasları kadar gösterişli ise her kızın altında inlemek isteyebileceği bir erkekti.
“Özge abla bizim şirketimizin çiçeği, bize her gün yeni bir şey öğretir” diye ekledi Emre elimi sıkarken. Bana uzattığı eliyle o çiçeği sulamak istediğini tahmin ediyordum.
Özge “canım gel sana mutfakta çay ikram edeyim” dedi. Masasında duran lap top’ını kapatmak için arkasını dönünce Emre’nin benden hiç de gizlemediği bakışlarıyla karımın kıçını süzdüğünü gördüm.
Onu fark etmeme aldırmadı ve “Biz bir aile gibiyiz Özkan abi bu iş yerinde” dedi gülümseyerek ve yerine geçti.
Mutfağa geçince Özge yüzünün bozukluğunu saklamadı.
“Özkan, işlerinin çok yoğun olduğunu düşünüyordum. Niçin geldin?”
“Niçin mi geldim? Seni merak ettim, bir sene oldu seni burada ziyaret etmeyeli aşkım. Böyle mi karşılanır?” dedim.
Bu sırada mutfakta çalışan abla kavga edeceğimizi düşünerek mutfağı terk etti.
“Peki tamam, yine de bu kadar yol tepmene gerek yoktu” dedi bana kopkoyu kendine ise tam deminde çaylarımızı doldururken.
“Tamam anlıyorum teşekkür ederim ama o saçma kıskançlıklardan dolayı değildir umarım yok Özge şunu giymiş, yok Özge bunu giymiş.”
“Bu kadar bozulmana gerek yok canım” dememle o günün şokunu yaşamam bir oldu.
Biz konuşurken Özge’nin arkası mutfak kapısına dönüktü. Tam o sırada içeri, ilk ziyaretimde tanışma şerefine eriştiğim patronu Hakan Bey girdi.
Hakan Bey. Dev gibi ve işin kötüsü gerçekten etkileyici bir adamdı. En az iki metreydi boyu ve tertemiz, tıraşlı yüzü adeta çizgi romanlardaki süper kahramanlarınki gibi köşeliydi. Her gün uyguladığı çok sıkı bir egzersiz programı varmış gibi, takım elbisesinin altından bile kusursuz bir vücuda sahip olduğunu belli ediyordu.
Çayımdan ilk yudumu alıyordum ki Hakan Bey sol elini Özge’nin beline koyup bana elini uzattı.
“Hoş geldin Özkancığım. Özge’nin nasıl olduğunu görmek için mi uğradın?” deyiverdi.
Ne diyeceğimi bilmiyordum.
“Eee, evet, yani bu aralar çok konuştuk Özge’nin iş hayatından ben de bir göreyim dedim”. Özge bu sırada resmen kikirdemişti.
“İyi yapmışsın Özkancığım. Merak etme biz Özge’ye iyi bakıyoruz.” Demesiyle karıma dönüp gülümsemesi ve gülümsemesinin karşılığını alması bir oldu.
Karşımda sanki karım ve patronu değil biri profesyonel diğeri sektöre yeni girmiş iki sikişken porno oyuncusu ya da zengin bir adam ve orospu metresi vardı. Kendimi dışlanmış ve aşağılanmış hissettim.
Özge’nin iş yerinden eve nasıl döndüm hatırlamıyorum. Evde rahatlayınca Özge’nin o gün giydiği bu defa mor mini eteğin bir benzerini buldum dolapta. Sikimi çıkarıp üzerine boşalmak istedim.
