Annem babamın çalışma odasında beni bekliyordu. İçeri girince “kapat kapıyı Mert” dedi ve oturdu. 1.80 boyum ve kalıplı yapıma rağmen bu 1.69 boyunda, ip ince ve yumuşak görünümlü kadın karşısında hep tedirgin olurdum.

Böyle anlarda kontrol sağlamak için hep koyu ve resmi giyinirdi. İnsanlar üstünde kontrol sağlamak Annem için çok önemliydi. Üstünde ceket, uzun kalem etek takımı ve beyaz bir gömlek vardı. İnce çerçeveli yuvarlak gözlükleriyle de okul müdüresine azarlanmaya gelmişim gibi bir his oluşturmuştu bende.

“Anlat bakalım ne halt yediğini” dedi sakince.

Bu gün Zeynep ile konuşmalarını duyana kadar genç bir erkek olduğumu, bastırılmak istemediğimi, bu tür şeylerin beni kötü etkilediğini söyleyerek işe yaramayacağını bilsemde duygu sömürüsü yapmayı planlıyordum. Evet sert bir kadındı ama neticede oğluydum, kimsenin ulaşamadığı duygusal yanına erişebilen tek kişiydim.

Fakat sabah duyduklarımın ardından fikrimi değiştirmiştim. Suna ile ilgili bilmediğim bir şeyler dönüyordu ve bu sıradan küçük bir olay değildi. Öğrenmek için planım her şey için özür dilemek ve ardından evin normale dönmesini sağlayarak Suna ile ilgili olayı çözmekti. Bu gerginlik bitmediği sürece kimse normal hayatına dönmeyecekti.

M: Annecim ne desem boş, çok üzgünüm, çok salakça bir şey yaptım. Kendi kendime ve Zeynep ablama ettiğim bir kötülük bu. Özür dilerim, düzeltmek için ne gerekiyorsa hazırım.

M: Bundan öncede bir kaç kez bu tür salaklıklarım oldu ve şimdi ne kadar yanlış yaptığımın farkındayım. Tekrarlamayacağım.

Nasıl olsa annem her şeyi öğrenmişti, itiraf ediyor gibi gözükmek işime yarayabilirdi.

Annem bir an afallamıştı, armut dibine düşer demişler. Normalde ben de kolay kolay hak veren biri değildim. Beni bu kadar teslim olmuş görmek dengesini bozdu. Bir süre sessiz kaldı, ardından kafasını toparlayıp.

A: Konuyu uzatmaman bir artı, dürüstlük de yaptın, aferim. Gene de bu evde çükünü sallaya sallaya dolaşmanı açıklamıyor. Bu tür bir salaklık bir daha görmek istemiyorum, yarın da Pınar ablana gidiyorsun terapi için ve her şeyi anlatıp bu işi çözüyorsun, terapiye emin değildim ama ilk vukuatın değilmiş madem kesin gideceksin.

Annem de yeni öğrenmiş gibi yapıyordu. Demek ki olayı kapatmak niyetindeydi ve Zeynep bilmiyor gibi davranacaktık.

A: Temizlikçileri röntgenle diye seni bu günlere getirmedik. Kendini böyle başkalarının arkasında küçültme bir daha. Başkaları senin için küçülsün.

Lafları yuttum. Terapi nerden çıkmıştı şimdi, Pınar abla annemin psikolog arkadaşı ve çekilmez bir tipti. Ancak annem beni oraya terapiden ziyade utanmam için gönderiyordu, güvenilir bir tanıdığa bu konuyu anlattırarak hem beni utandıracak hem de olayı gizli tutacaktı. Dediğim gibi, bedelini ödetirdi daima.

M: Annecim gerç…

A: Özrünü diledin, yapacaklarını öğrendin. Arabanı da elinden alacaktım ama evde daha fazla vakit geçirmen işime gelmez bu durumda. Konuşmamız bu kadar. Ben gelişmeleri Pınardan öğrenirim.

O an çok sinirlendim ama kendimi tuttum. Gene annem istediğini almış, her şeyi kontrol ediyordu. Artık Suna olayını öğrenmeye mecburdum, çünkü hem alttan alıp hem de aşağılanacak olmak beni provoke etmişti, ben de Suna olayını öğrenip hırsımı çıkartmak istiyordum.

Suna olayını çok hızlı öğreneceğimi ise henüz bilmiyordum.