İçimi heyecan basmıştı, saçma sapan bir bahane de uydursam eve gelmesine ikna etmiştim sonuçta. Hemen kalkıp üzerimi değiştirdim. Tabi gidip jartiyer giyemezdim ama onu etkileyecek bir şeyler giymeliydim. Elbise falan giyip süslensem niyetimi çok belli ederdim. Önce sütyenimi çıkardım. Üstüme ince bir crop giyip altıma da oldukça dar olan taytımı giydim. Aynaya baktığımda meme uçlarım belli oluyor, dar tayt vücut hatlarımı belli ediyordu. 10 dakika sonra kapı çaldı. Son kez saçımı başımı düzeltip kapıyı açtım, beni görünce hafifçe süzdü ve kısa bir selamlaşmadan sonra Soneri içeriye davet ettim.
Biraz gergindi, çünkü evli bir kadının evine bekar bir erkek olarak girmek, biri görür korkusuyla etrafına bakıp hızlıca girdi. Aynı duyguları paylaşarak ben de sağa sola baktım kimse yoktu. Biraz oturduk, ben kahveleri yapmak için kalktığımda duvarda duran aynadan kalçalarıma baktığını görebiliyordum. Aşırı hoşuma gitmişti bu.Kahveyi verirken dekoltemi göstermem, ve tepsiyi diğer sehpaya bırakırken önünde eğilip kalçalarımı sunmam belli ki onun da hoşuna gitmişti çünkü aletinin hareketlendiği eşofmanından belli oluyordu biraz. Eliyle saklamaya çalışması ise daha da dikkat çekiyordu.Keşke bir anda hamle yapsa düşüncelerim gerçekleşmiyordu.Kahvelerimizi içtikten sonra konu kiraya gelmişti. Ödeme yapmamı bekliyordu ama direkt “paramı ver”falan demeyecek kadar nazik biriydi. Ben ise konuya girdim. Buruk bir sesle:
B: Soner bey, özür dilerim kaç gündür sizi oyalamış oldum ama maalesef kirayı ne zaman ödeyebilirim bilmiyorum.
Bunu duyunca o nazik adamın yüzü bir anda sertleşmişti. Belli ki böyle bir şeyi beklemiyordu.
S: Eda hanım böyle olmaz ama, kaç gündür neyse bakalım deyip zorlamadım, önce şu gün dediniz sonra tekrar uzattınız şimdi de gene aynısını söylüyorsunuz. Zaten piyasanın altında oturuyorsunuz, evimde sizden fazla para verip oturmak isteyen tonla kiracı var, buna rağmen evimden çıkın demedim, ama sizin yaptığınız..
B: Haklısınız ama inanın elimden bir şey gelmiyor.
S: Off,ne zaman ödeyebilirsiniz peki , bari bir gün verin ona göre hareket edelim. Benim de ödeme yapmam gereken yerler var
B: Dedim ya ne zaman öderim bilmiyorum
Bunu duyunca iyice sinirlenmişti. Kaşlarını çatarak:
S: Eda hanım madem öyle evimi boşaltın , kimseyi zor durumda bırakmak istemem ama bu şekilde de olmaz.
Şimdi konuşmayı istediğim noktaya getirmenin tam sırasıydı. Role girip ağlamaklı bir ses tonuyla dudaklarımı büzdüm ve:
B: Lütfen evden çıkarmayın, tek başıma kucağımda bebekle nasıl ev ayarlayayım kendime. Zaten kocam da başımda değil,para da göndermedi her şey üst üste geliyor yalnızlıkla tek başıma halledemiyorum
Bu üzgün ve ağlamaklı halime acımış olacak ki yüzü biraz yumuşamıştı, yalnız olmam kocamın başımda olmaması gibi şeyler sinirini hafifletip vicdan yapmasına sebep olmuştu anlaşılan. Ama enayilik yapacak biri de değildi. Çünkü benim yaptığım dümdüz duygu sömürüsüydü. Kendini toparlayıp tekrar kaşlarını çatarak gözlerime baktı.
S: Durumunuzu anlıyorum fakat yapabileceğim bir şey yok, hem ev bana ait değil babama ait. Evi kendi isteğinizle en kısa zamanda boşaltın. Yoksa icraya başvurmak zorunda kalacağım Eda hanım.
B: Nolur yapmayınn, bir şekilde çözebiliriz bu konuyu. Bilmiyorum… Bir şeyler yapabiliriz bunun hakkında. Lütfen, çok zor durumdayım
S: Ne yapabiliriz ki?
B: İşte.. bir şeyler, borcu kapatacak bir şeyler. Farklı bir yolla..Yani siz de isterseniz.
S: Nasıl yani , açık olun biraz?
Ne demek istediğimi anlamıştı, çünkü yüz ifadesi bir anda değişmiş, kızarmış ve heyecanlı gözlerle bana bakıyordu. Ama ne kastettiğimden emin olmak istiyordu. Aşırı heyecanmıştım ben de, sonra utangaçlığımı yenip ağzımdan şu sözleri çıkarıverdim:
B: Ki..Kirayı yatak odamda ödeyebilirim ..
