Ben Mert. 25 yaşında 184 boy 73 kg ile fit biriyim. Hikayem 7 yıl önceye lise son üni hazırlık dönemine dayanıyor. Muhafazakar bir ailede büyüdüm, aşırı tutucu bir o kadar da dindar bir aileydi. Kız arkadaşım olmasına ne kadar karşı olduklarını tahmin bile edemezsiniz. Şimdi geçmişe dönelim.

Aralık ~ 2017

Okulda güzel bir grubum vardı ailemden gizli de olsa müzik çalıyor gitarla uğraşıyordum. Liselerarası müzik yarışmalarına katılıp dereceler kazanıyorduk. Tabii babam çok karşı olduğundan okul çıkışı üstümü değiştirir, saçlarımı yıkardım. Okulda taktığım küpeyi, yüzükleri saklar eve geçerdim. Arkadaş grubuma gelirsek Ben bas gitar, Aleyna elektroda, Ece Piyano, Hakan ve Ufuk dönüşümlü davul ve solistlikteydi. İkisinin de sesi iyi olduğundan dönüşümlü çıkarlardı. Yakın kız arkadaşım Ece olsa da Aleyna’yla da yakındım. Ailemin baskıcılığından samimiyeti ilerletemiyor, dışarda buluşmalara katılamıyordum ta ki o haberi alana kadar.

Ocak ayı gibi babama bir telefon geldi, köyden arıyorlardı. Dedem vefat etmişti. Apar topar gittik. Herkes dedemlerde toplanmış ağıtlar yakılıyordu. Asıl mevzu üst katta dönüyordu ama, alt katta kadınlar kahve yemek servisi yaparken üst katta dedemin oğulları miras işine girişmiş 40’ı geçmeden 40’a bölünmüşlerdi. Köydeki tek çocuk İhsan amca tarlaları alıp kalanları bölüşün dese de herkes farklı düşünüyordu. İhsan amcanın en büyük kozu herkesin şehirli olup kendisinin başında durabilecek tek kişi oluşuydu. Babam itiraz edip taşınıyoruz dedi bir anda. Ben ve kardeşim Emir birbirimize bakmaya başladık. Ben üniversite sınavına hazırlanıyorum o ise ortaokula yeni başlamıştı. Köy demek okulun olmaması, babamın bizi ırgat gibi tarlalara dikmesi demekti. Akşam olunca odamıza çekildik, annem yer yataklarını hazırladı ben de tuvalet diye sigaraya çıktım. İnternetin bile çekmediği yerde ağzımda sigara, sinyal ararken telefon bir anda çalmaya başladı. Arayan Aleyna’ydı. Baş sağlığı dilediği sırada ihtimalden söz etmeye başladım. Tepki veremedi sesi düştü birden, üzülmüştü. Aslında hoşuma gitmişti çünkü benim için üzülmüştü. Ben bunları düşünürken çoktan vedalaşıp telefonu kapatmış kulubeye girmiştim. Yarım yamalak yanan lambanın altında işemeye çalışıyordum. Kaçak elektrikten ölmemek için dikkat ede ede işerken birinin kapının önünde dikildiğini duydum. Kim o? Diye seslendim. Benim, hadi sıkıştım çık çabuk dedi Elif bağırarak. Hemen toparlanıp kapıyı araladım, üstünü başını toparlarken yakalamıştım onu, gözlerimin içine baka baka girdi kulübeye ve sertçe kapadı kapıyı. Elif kuzenimdi hem de İhsan amcanın kızı…

Ağır ağır adımlarla eve geçtim, kuyu suyundan çıkan buz gibi suyla elimi yüzümü yıkayıp abdest aldım. O sırada Elif’i düşünmeye başladım. 165 boylarında sarışın, ufak burnu, dolgun göğsüyle çok güzel kızdı. Köy ortamında zar zor taşımalı lisede okuyordu. Ama derslerinde iyiydi, sınavlarını takip eder arada sorardım. Ben bunları düşünürken önce alt kattan mutfağın ışığı yandı, gelen Elif’ti. Dolabı açmış suyu arıyordu. Aşağı indim nedensiz, oturup sohbet etmek istedim bir an. Merdivenleri inip mutfağa yürümeye başladım. Sadece çamaşır makinesinin sesi vardı, sakince girdim mutfağa. Beni görünce elindeki bardağı bıraktı kapıya yöneldi. Konuşalım mı? dedim bir anda. Olur dedi. Davlumbazın ışığını açıp oturmaya başladık. İlk o konuyu açmaya çalıştı…