Ama aklıma daha farklı şeyler geliyordu, kapıyı aralık bırakıp teşhir olmak daha da heyecan verici olabilirdi. Ertesi gece yine yatak odamıza çekildiğimizde bu sefer kapıyı hafif aralık bıraktım. Soyunup sevişmeye başlayacağımızda karım, “Napıyorsun, kapıyı kapat!” dedi. “Bir şey olmaz!” deyip karımı domalttım ve sikmeye başladım. Karımı sikerken yan gözle şifonyerin aynasından kapıya bakıyordum. Derken Burak’ın geldiğini gördüm, kapının kenarından sinsice izliyordu bizi. O izlerken daha da zevke geldim, karımı daha bir iştahla sikmeye başladım. Karım da Burak’ın bizi izlediğini anlamış olmalıydı ki, inlemeleri değişmişti. Bir ara karımın amından çıktım, karımı Burak’a teşhir etmek için hafif kenara çekilip karımın amını götünü okşadım. O esnada Burak’ın 31 çektiğini farkettim ve karımı sikmeye devam ettim. Karım orgazm olunca ben de fazla dayanamadım ve içine boşaldım.
Burak kapıdan uzaklaşınca kalktık, kapıyı kapatıp duşa girdik. Duşta karım, kapıyı aralık bıraktığım ve Burak’ın izlemesine imkan verdiğim için biraz kızar gibi oldu. Karıma, “Bundan sen de benim kadar zevk almadın mı?” dediğimde, önce kem küm etti, ama sonunda çok zevk aldığını itiraf etti. O an karıma söylemesem de, aklıma daha ekstrem şeyler gelmiyor değildi, mesela karımı Burak’a siktirmek gibi. Fakat bunu nasıl organize edeceğimi ve karımın kabul edip etmeyeceğini bilmiyordum…
Ertesi gece ve ondan sonraki gece sikişirken yine kapıyı aralık bıraktık. Karım da artık iyice alışmıştı Burak’ın bizi izlemesine ve izlendiğini bilerek daha tutkulu sikişiyordu benimle. Sikiştikten sonra da kamera kaydından Burak’ın bizi röntgenleyerek 31 çekişini izliyorduk. Benim kafamı meşgul eden düşünce ise, karımı nasıl sikireceğim konusuydu. Bir gece sikiştikten sonra yine duş alırken dayanamadım ve “Konuşmamız lazım…” diyerek konuyu açtım. “Bak bu Burak çok saf, anladığım kadarıyla bu yaşa kadar hiç kız arkadaşı olmamış, dolayısıyla milli de olmamıştır!” dedim. Karım suratıma bön bön bakarak, “Eee?” dedi. “Yaşının verdiği bu azgınlıkla orospuya falan gider, hırlısı var, hırsızı var, arlısı var, arsızı var, ayrıca hastalık falan kapar, yani başına iş almasın!” dedim. Karım, “Eyvah, aman deyim! Nedir fikrin?” dedi. “Yardımcı olmamız lazım, sonuçta Burak yabancı değil, akrabamız ve bize emanet!” dedim. Karım merakla, “Peki ne yapabiliriz, nasıl yardımcı olacağız?” dedi. “Ona ancak sen yardımcı olabilirsin!” dedim. Karım hiddetlenerek, “Asla olmaz, akrabamız o, hem sen beni nasıl paylaşırsın?” dedi. Sarıldım hemen, sakinleştirmeye çalıştım, mantıklı olmasını, bunu Burak’ın iyiliği için yapmamız gerektiğini söyledim. Karım susmuş beni dinliyordu, Burak’ın saf bir delikanlı olduğunu o da biliyordu. Karım, “Sonra konuşalım bunu, düşünmem lazım, şimdi yatalım!” dedi.
Ben ertesi gün fabrikadayken karımdan mesaj geldi, “Tamam, ama nasıl yapacağız?” yazmıştı. O an nedense havalara uçtum saçma şekilde. Tabii ki bu kadar sevindiğimi karıma belli etmedim. Eve gidince plan yapmaya başladık karımla. Karım, “Sen evdeyken nasıl olacak bu iş? Hem sen evde olursan Burak rahat davranamaz!” deyince hak verdim. Onun için iki gün beklemeye karar verdik, iki gün sonra ben gece vardiyasına geçtiğimde sikişeceklerdi. Şimdi sadece bahane uydurma işi kalmıştı. Birkaç alternatif üzerinde düşündükten sonra bahaneyi de bulduk. Son günlerde sitede yaşanan hırsızlık olayları vardı. Birkaç gündür evde konuşulduğu için hırsızlık olaylarından Burak’ın da haberi vardı. Gece karım Burak’a bir ses duyduğunu ve hırsızdan korktuğunu söyleyip yatak odamıza çağıracak ve birlikte yatacaklardı. Koridordaki kamerayı da yatak odasına takacaktım ve böylelikle yanlarında olmasam da izleyebilecektim. Plan tamamdı, şimdiden ikimiz de müthiş heyecanlanmıştık.
