İçim o kadar acıyodu ki sanki vücudumun bir parçasını Zeynep’lerin evinde bıraktım motordan indim oturdum bir banka Koray’ı aradım

K: efendim kanka

A: ayrıldık biz

K: ne diyon lan

A: Zeynebimle ayırdılar bizi

K: ne demek ayırdılar lan düzgün anlat

A: ailesi istemedi beni işte sonra ayrıldık

K: nasıl lan sikerim seni niye istemediler çok düzgün adamsın neyini beğenmemişler

A: akrabalarına açıklayamazlarmış ben farklıymışım onlardan giyim tarzı falan

K: sen bize gel konuşalım detaylı

A: knk şuan yalnız kalmam lazım

K: sikerim senin yalnızlığını hemen geliyorsun hemen!

A: tamam geliyorum

Gittim Korayın evine Buğra amcada ordaydı detaylı anlattım Buğra amca biraz sinirlendi Yasemin teyze aynı şekilde beni teselli etmeye çalıştılar ama içimdeki ateş sönmüyordu canım acıyordu eve gitmeme izin vermediler o gün orda kaldım eski Ali geri gelmişti depresif ve suskun biri olmuştum bu Koray’ları hiç mutlu etmiyordu kafamda sürekli “acaba zeynep şu an ne halde” sorusu dönüyodu Selma’yı aradım onu hiç aramamış sonra Doğayı aradım oda “bilmiyorum” dedi “yanına gidince mutlaka beni bilgilendir” diye tembihledim o gün yine haber alamadım 3-4 gün bu şekilde geçti en sonunda evime gitmeme izin verdiler gittim tüm gün sadece oturdum ağladım saydım sövdüm çok kez Zeynebin evine gitmek aramak mesaj atmak istedim ama durdum her seferinde babasının söyledikleri geldi aklıma 1 gün sonra Doğa aradı

A: alo doğa zeynep nasıl gidebildin mi yanına

D: Zeynep kötü odasından hiç çıkmıyor babası konuşmaya çalıştıkça bağırıp odadan gönderiyor annesine aynı şekilde bir tek ablasıyla konuşuyor

A: ya çok gelmek istiyorum ama babası beni istemiyor amk

D: yani aslında gelip bi görsen iyi olur

A: inan çok isterim ucunda ölüm olsa yine yinede gelmeyi tercih ederim ama babasının lafları beni hep geri itiyor

D: Olm siz birbirinizi bu kadar seviyorsunuz Amcam niye karışıyor

A: beni beğenmemişler o yüzden Zeynep’e yakıştıramamışlar beni

D: Allah allah senin neyini beğenmemişler sen yakışıklı bir çocuksun neyse ben kapatıyorum sonra ararım seni

A: lütfen ara bilgilendir

Diyip kapattım demek Zeynep’te benim gibi ama beni unutabilmesi için yanına gitmemem lazım yanına gitmem onun için çok kötü olur diye düşündüm tüm günüm evde sadece oturarak geçiyor hayatımda çok büyük bir boşluk oldu hiçbir şeye hevesim kalmadı ne oyun oynuyorum ne düzgün yemek yiyorum 1-2 hafta bu şekilde geçti ardından Buğra amca aradı
B: Ali nerdesin oğlum

A: evdeyim buğra amca

B: nasılsın durum düzeldi mi

A: yok be buğra amca hâla aynı

B: Tamam şimdi yarım saate aşağıya in geliyorum

A: gerek yok buğra amca ben iyiyim

B: sana in dedim pijama üst baş bir şey almayı unutma

A: tamam

Hazırlandım çıktım baktım korayda arabada baba-oğul günleri olurdu onların gider istediklerini yaparlardı benide çağırdılar ama ben istemedim beni eve bıraktılar Yasemin teyze açtı kapıyı sarıldı ben gittim koltuğa oturdum Buğra amcayla yaptığım konuşmanın aynısını onada yaptım yemek için bir şey ister misin diye sordu “yok canım hiçbir şey istemiyor” dedim Yasemin teyze mutfağa gitti benimde telefonum çaldı arayan Zeynep’in ablasıydı önce açmayacaktım ama sonra belki Zeynep’tir diye açtım

Zab: Ali ben Zeynep’in ablası nasılsın

A: kötüyüm be abla nasıl iyi olayım

Zab: haklısın ne diyim ben seni akşam müsaitsen bize gel diye aramıştım

A: ne oldu hayırdır Zeynep’e bir şey mi oldu

Zab: hayır hayır babam çağrıyor

A: yok gelmesem daha iyi ben bir ayrılığı daha kaldıramam

Zab: sen gel pişman olmazsın

A: tamam kaçta geliyim

Zab: işte 8-9 gibi gel

Tamam dedim kapattım hemen Yasemin teyzeye haber verdim oda Buğra amcayı aradı “beni beklesin beraber gidicez ben o babasıyla bi konuşacağım” dedi o an ilk defa bir babam varmış gibi hissettim saat 5’ti zaman geçmiyodu gittim Korayın üstlerinden bir şeyler seçtik Yasemin teyzeyle sonunda saat 7:30 olmuştu Buğra amca geldi arabaya bindik gittik ben aşırı heyecanlıyım nerdeyse 2 aydır Zeynebi görmüyorum evlerinin önüne geldik Buğra amca bana sakin olmamı söyledi ve önce kendisinin konuşacağını söyledi bende ne konuşucak diye merak ettim yukarı çıktık kapıyı açtılar ablası açtı içeri geçtik benim gözlerim Zeynebi arıyodu tabiki biraz oturduk Buğra amca konuyu açtı

B: Hayırdır siz bizim çocukları ayırmışsınız neyini beğenmediniz benim aslanımın

Zb: konuya hızlı girelim diyosunuz peki söylemleri hal tavırları ve görü-

B: ne varmış size saygısızlık mı yaptı sizin gibi zorbalık mı yaptı

Zb: hayır ama bakın size açık konuşucam ben ilk bu çocuğa içim hiç ısınmadı çünkü yani bize ters bi çocuk dövmeleri var sakalı yok konuşma tarzı falan yani bizim akrabalar onu çok canını çok sıkar

B: Allah allah ne varmış dövmesi varsa sakalı yoksa sizin gibi değil o içi temiz Ali’nin hem sizin varda ne oluyor çocuğa ailesi üzerinden sürekli laf ediyomuşsunuz siz çok mu saygılısınız çok mu düzgünsünüz

Zb:…

B: böyle sessiz kalırsınız çünkü konuşmak kolay kendinize dönüp bakmak işinize gelmiyor

Bu konuşmanın üstüne gerçekten bir baba figürünün varlığını hissettim beni koruyan birinin varlığını bilmek insanı iyi hissettiriyormuş içeri ablası girdi çayları dağıttı

B: evet şimdi asıl konuya gelelim bu çocuğu neden buraya çağırdınız

Zb: ben eşim ve kızım konuştuk ve Zeynebin durumu ortada birbirlerini çok seviyorlar belli ki yemeden içmeden kesildi

A: yine Zeynebi dinlemeden karar verdiniz yani

B:sen karışma alicim dur yani ne yalan söyliyim bizim oğlanda öyle

Zb: ben çok anlamsız bir karar aldığımı düşünüyorum ve bu sevginin katili olmak istemem

A: yani şimdi Zeynep’le tekrar sevgili olabilicek miyim?

Zab: evet Ali babam kararından döndü

Zb: evet Ali evladım senide kızımıda çok üzdüm ve senden ayrıca çok özür dilerim çok kırıcı konuştum

A: yani ne yalan söyleyim benim için size soğur mu bilmiyorum çünkü size çok kırıldım size ama önemli değil bundan sonra demezseniz sevinirim

B: demezsiniz diye umuyorum ne kadar kanımızdan olmasada ben ve eşim onu korayla eş değer görürüz üzmezsiniz diye umuyoruz

A: Zeynep nerde peki

Za: Zeynep odasında git çabuk kızımı eski haline getir

A: tamadır

Buğra amca Zeynep’in ailesiyle konuşmaya devam etti haşlıyordu biraz aileyi bende Zeynep’in odasından içeri girdim

Z: başımdan gidin istemiyorum hiçbirinizi zaten yine onun sesini duydum zaten(ağlamaklı bir ses tonuyla)

A: çünkü ben geldim canımın içi

Zeynep direkt yataktan kalktı “ABLAA!!” diye bağırdı ablası koşarak geldi

Z:A-abla b-ben halisülasyon görüyorum

Za: hayır ablacım görmüyosun bu gördüğün gerçek Ali burda

A: Zeynebim ben geldim

Yanına gittim zeynep dondu kaldı yüzüme dokundu “g-gerçekten sensin” dedi ve o kadar sıkı sarıldı ki kaburgalarım kırılacak gibi hissettim arada tekrar yüzüme bakıp “nolur rüya olmasın ya nolur” diyodu “değil hayatım değil” diyip ben sarıldım bu sefer Zeynep’i o kadar özlemiştim ki sabaha kadar bu şekil sarılabilirdim zeynep ağlıyodu ablası ben sizi yalnız bırakayım dedi gitti zeynep yatağa oturdu bende yanına oturdum

Z: Bir daha gidicek misin?

A: Hayır gitmiyor hiçbir yere sonsuza kadar benimlesin ve bende seninleyim

Z: gitme bir daha çok üzüldüm ben biliyo musun

A: kıyamam sana ben bir daha hayatta bırakmam ölene dek

Z: ben seni çok seviyorum biliyo musun?

A: Bende seni çok seviyorum birtanem benim

Kafamı kafasına koydum o şekil konuşarak hasret giderdik hayatım yavaş yavaş tekrar renkleniyordu 1-2 saat aynı şekilde oturduk ve Zeynep uyuya kaldı onu yatağına yatırdım anlından öptüm odadan çıktım salona gittim 1 saat kadar falan benimle konuştular sonra kalktık eve gittik