Önce hayal falan sandım çünkü karşımda Meryem hoca vardı beklemiyordum

M:kalkın bakim hemen A: hocam sabah sabah hayırdır Z: hocam niye geldiniz müsait değiliz gördüğünüz gibi M:görüyorum görüyorum dün uyutmadınız zaten sesten A: pardon hocam ama gitseniz mi acaba M: 10 dakikaya kahvaltıya gelin konuşucaz

Dedi ve çıktı Zeynep’le birbirimize baktık “o kadar ses çıkardık mı ya” diyip gülüştük üstümüzü giyip indik aşağıya hoca bizi bekliyordu tabağa bişeyler koyup hocanın masaya geçtik Zeynep çay almaya gitti o sırada hoca konuyu açtı M: siz birbirinizi seviyor musunuz? A: seviyoruz hocam birbirimizi M: sevgilinden biraz ötesiniz galiba dün öyle anladım ben A: eeee yani hocam öyle Zeynep geldi hoca aynısını onada sordu konu kapandı kahvaltı ettik havuza girmek için mayoları giydik Selma’larla indik havuz başına Meryem hocada ordaydı yanına gittik yanındaki şezlonglar boştu oraya geçtik bi ara 3’ü havuza girmek için gitti biz baş başa kaldık Meryem hocayla önce beni süzdü sonra M: akşam boş musun? A: o ne demek hocam M: anladın işte uzatma A: yok hocam olmaz M:nedenmiş o! A: hocam benim sevgilim var ve sizinde var geçmişte kaldı o M: arada geçmişi yad etmek iyidir A: yok hocam ben Zeynebime bunu yapamam M:gizleme gerek yok ki A: nasıl yok M: Zeynep sen ben işte A: yok hocam sağolun M: sen bi düşün

Çok şaşırmıştım aslında beklemiyordum ama içimden aslında evet demek geldi ama zeynep bunu nasıl karşılar bilemezdim ve bu aldatmak gibi olurdu o yüzden olmazdı ben bunları düşünürken zeynepler geldi karnımız acıktı birşeyler yemeye gidelim dedikler gittik yedik biraz Kıbrıs’ı dolaştık dondurma aldık sahil tarzı bir yerde oturduk akşam oldu otele döndük üstümü değiştirdim balkona oturdum Zeynep’te geldi

Z: bugün son günümüz ha burdaki A: maalesef öyle Z: Bu Meryem hoca varya seni kıskanıyor A: yok ya niye kıskansın Z: görmedin mi bugün ki tavırlarını sana bakışları söylemlerini A: hayır be niye kıskansın ki sen yanlış anlamışsındır Z: geçmişte yaşadıklarınızı göz önüne alırsak normal A: emin misin? Z: oldukça Aslında Zeynebin bu konuda en ufak bir olumsuz tepki vermemesi beni şaşırtıyor. Gece 1 sularında uyuduk ben önce kalktım eşyalarımı topladım koşuya çıktım geldiğimde zeynep uyanmış eşyalarını toplamış telefonuyla oynuyordu “günaydın aşkım ” dedim duşa girdim çıktım odayı boşalttık gittik otobüse ordan havalananına uçağa bindik ben zeynep selma yan yana oturuyorduk yine İlkay’da arkamızda oturuyordu uçak kalkarken zeynep yine korktu elimi sıkıca tuttu inişte yine aynı şekilde istanbula sonunda indik selma ve İlkay’la vedalaştık Zeynep’i evine bıraktık kapıda ablasıyla karşılaştık tanıştım ve evime gittim üstümü değiştirdim koltuğa uzandım saat maç izledim oyun oynadım sonra yattım uyudum diğer gün yine aynı rutin şeyler uyanma-spor yapma-yemek yeme-oyun-uyku Zeyneplede genelde mesajlaşıyorduk üniversite sınavına çalışıyordu 2 hafta eve kapanıcaktı bende 2 hafta boyu arada korayla buluştum kendi işlerimi hallettim arada sınava çalıştım Ayt sınavı çıkışı sonunda buluştuk hasret giderdik sinemaya gittik gezdik alışveriş yaptık üst baş bişeyler aldık gün sonu saat 6’ya geliyordu ablası aradı annesi ve babası gelmiş memleketten gitmesi gerekti onu eve bıraktım akşam beni aradı yaklaşık 3 saat konuştuk kapatırken ailesiyle tanışmam için beni evine çağıdı ilk çekindim ama sonra kabul ettim içimi saçma bir heyecan kapladı hemen korayı aradım ne yapıcam ben diye birkaç tavsiye aldım ertesi gün saat 7 gibi gittim kapıyı çaldım ablası açtı “hoşgeldin” dedi o sıra Zeynep geldi sarıldık çiçek ve tatlıyı verdim ben içeri girdim babası ilk soğuk bir şekilde “hoşgeldin evladım” dedi

(ZB=zeynebin babası ZA=zeynebin annesi) Zb: ee evlat anlat bakalım kızımla nasıl tanıştın A: Ze- eeee kızınızla okulda şansa tanıştık okulda o gün sadece benim yanın boştu yanıma oturdu sonra tanıştık Zb: bu kadar mı peki nerede oturuyorsun A: ben Kadıköy’de oturuyorum tek başıma yaşıyorum Za: ailen nerde evladım kızmıyorlar mı tek yaşamana biz zeynebe zar zor izin verdik A: yok kızamıyorlar Za:ne demek kızamıyorlar A: ben ailemi erken yaşta kaybettim de o yüzden tek yaşıyorum pek kızamıyorlar o yüzden Za: kusura bakma evladım bilemedim başın sağolsun A: estafurullah olur mu ne kusuru ben zeynep’e hiç anlatmadım o yüzden bilmemeniz normal Zb:başın sağolsun evladım A: sağolun Ortam bir andan buz kesti annesi mahçup olmuştu zeynep’in gözleri doldu ablası mutfağa çağırdı mutfağa gittiler biz babasıyla konuşmaya devam ettik nereli olduğum tuttuğum takım falan sonra sofraya geçtik içecekleri unutmuşlardı zeynep gidicekti ben giderim dedim ezgi abla(ablası) “ikisi beraber gitsin” dedi bakkala doğru giderken Z:Annem adına özür dilerim A: dediğim gibi önemli değil Z: bana niye hiç ailen hakkında bahsetmedin A: pek hoşlanmıyorum bahsetmekten Z: nasıl oldu peki A: trafik kazası Z: kardeşin var mıydı? A: bi tane kız kardeşim vardı Z: demek oyuncakçıda o yüzden gözün doldu bende salak gibi anlamadım ya A: nerden biliceksin hiç bahsetmedim sana

Bakkalın önüne geldik aldık ödedim çıktık eve gittik yemekleri yedik tatlıları yedik okey oynadık saat 12’ye doğru kalktım annesi bana sarıldı ve tekrar özür diledi babası sadece elimi sıktı çıktım evden bindim motora eve giderken korayı aradım konuştuk eve girdim mesaj attım “baban beni pek sevmedi galiba” diye cevap gelmedi uyuyordur diye önemsemedim ama içime bir kurt düştü acaba ailesi istemedi mi diye gece 3 gibi uyudum sabah ilk iş hemen telefona baktım ama yine cevap yok iyice şüphelendim görüşebileceğimiz başka bir yerde yok derken telefonum çaldı arayan yabancı bir numaraydı açtım sesi duyunca çok şaşırdım arayan kişi Zeynebin babasıydı.